کتاب «استتیک و ناخرسندی‌هایش» نوشته ژاک رانسیر، با ترجمه فرهاد اکبرزاده، و همکاری انتشارات امید صبا، منتشر شد.

«استتیک و ناخرسندی‌هایش» به موضوع زیبایی شناسی در فلسفه هنر می‌پردازد و مجموعه سخنرانی‌های ژاک رانسیر(فیلسوف فرانسوی) را از در سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۴، در بر گرفته است.

این اثر دارای سه بخش است:

«سیاست استتیک»: شامل دو فصل به ترتیب با عناوین «استتیک به مثابه سیاست» و «مسائل و دگرگونی‌های هنر انتقادی»

«خلاف‌آمدهای مدرنیسم: شامل دو فصل به ترتیب با عناوین «نااستتیک آلن بدیو: پیچش‌های مدرنیسم» و «لیوتار و استتیک امر والا: مقابله خوانی کانت»

«گردش اخلاقی استتیک و سیاست»: این بخش یک فصل با عنوان «گردش اخلاقی استتیک و سیاست»را دربر دارد.

رانسیر در کتاب‌های «استتیک و ناخرسندی‌هایش» و «ناخودآگاه زیباشناختی» سیاست را به عنوان یک مقوله و یک مفهوم رهایی بخش می‌پندارد و نه محملی برای کسب قدرت. بر این اساس رانسیر اعتقاد دارد که کارکرد «زیباشناسی» در دوران مدرن، نیز در همین رهایی‌بخشی نهفته است. با توجه به این ارتباط بین زیباشناسی و سیاست است که رانسیر بیان می‌کند که هنر نیز یک امر سیاسی است و رهایی و آزادی بشر را هدف خود قرار داده است.

علاوه بر سه بخش بالا کتاب دارای سه مقدمه نیز هست: مقدمه مترجم فارسی، مترجم انگلیسی و مقدمه خود رانسیر،

رانسیر در مقدمه خود درباره مباحث این کتاب و ارتباط بین آنها توضیح مبسوطی ارائه کرده است. اکبرزاده، این کتاب را از برگردان انگلیسی آن ترجمه کرده است.

رانسیر یکی از مهم‌ترین اندیشمندانی است که در منظومه فکری‌اش بحث میان‌رشته‌ای در حوزه‌های سیاست و زیبایی‌شناسی جایگاه مهمی دارد. او مقوله هنر را یک امر سیاسی می‌داند، اما در مفهوم سیاست و زیباشناسی در نگاه رانسیر با دیدگاه‌های رایج کمی متفاوت است.